Vrij snel na de ondertekening van het bestand tussen Nederland en Indonesië verschenen
de eerste UNTEA- "buitenlanders" op Biak.
Mijn interesse ging voornamelijk uit naar de verschillende vliegtuigen en helicopters.
Ik maakte dus een aantal foto's van deze vliegtuigen en helicopters.
Aan de hand van hun beschildering konden we aflezen dat zij o.a. uit Amerika (USAF) en Canada (RCAF) kwamen.
Het UNTEA-personeel werd o.a. ondergebracht op het Papua politie kamp.
Wij hadden weinig tot geen kontakt met deze "buitenlanders".
Dat werd ons ook door onze commendant afgeraden.
"Zij" werkten toch mee aan het verkwanselen van de Papua bevolking aan Indonesië.
Het enige kontakt van mij met deze troepen was een "Hello"en een "Good morning".
Wel vroeg ik mij af hoe het mogelijk was dat er al zo snel complete militaire eenheden op
ons eiland verschenen (zie rappoert no. 12).
Achteraf vond ik het jammer dat ik niet wat directer kontakt had met de "technische" militairen.
Verder dan het publiceren van wat Untea foto's op mijn site en het doorlezen van verschillende publicaties
over deze "Untea"periode was ik nog niet gekomen.
Enige tijd geleden werd ik benaderd door een Ex-Nederlander uit Nieuw Zeeland.
Zijn vader had deel uitgemaakt van diverse VN Vredes missies en hij was bij het zoeken naar foto's over
zijn vaders Vredes missies uiteindelijk ook bij mijn Untea fotoalbum terecht gekomen.
Hij vroeg of ik hem de door mij gemaakte foto's wilde toesturen en bracht mij ook in kontakt
met een Canadees die betrokken was bij het opzetten van een site die de geschiedenis van de
Royal Canadion Air Force m.b.t. de VN Vredes missies aan het opzetten was.
Het betreft het 115 en 116 ATU onderdeel.
Deze onderdelen verzorgden tijdens de diverse Vredes missies het transport van goederen en personen.
De bijdrage van het 116-ATU aan de UNTEA missie bestond uit tweee Hercules vliegtuigen en twee Otter vliegtuigen.
Deze laatste twee waren geschikt om m.b.v. drijvers op het water te landen.
Voor de rest bestond deze groep uit 11 personen die de twee Otters in de lucht moesten houden.
Deze twee Otters werden in gedemonteerd en in onderdelen per Hercules naar Biak vervoerd.
Er was zo weinig ruimte in die Hercules kisten dat een gedeelte van de meegevlogen militairen
tijdens de vlucht IN de Otters moest verblijven!!
Deze groep heeft tijdens hun verblijf op Biak voor vervoer van personen en transport van voedsel
naar en van de afgelegen Untea troepen gezorgd.
Op 26 April 1963 zijn de twee Otter vliegtuigen (na eerst weer gedemonteerd te zijn) met twee
Candese Hercules vliegtuigen naar Canada terg gekeerd.

In de diverse UNTEA-documenten op mijn site zijn de verslagen te lezen over deze Candeze Untea periode.

Wat mij opviel in 1 van deze officiële rapporten was de opmerking dat het personeel van dit 116 ATU personeel
door de ( tropische?) omstandigheden en door het aanwezige voedsel kilo's afvielen.